Η Λεσβιακή Καρδιά του Ηνωμένου Βασιλείου και το Καταφύγιο της Μποέμικης Ζωής

«Κανένα από τα μπαρ εδώ δεν είναι αποκλειστικά γκέι μπαρ», δήλωσε η Liz Paton, ιδιοκτήτρια του Drink, ενός ανεξάρτητου taproom στην αγορά της Hebden Bridge στο Γιορκσάιρ. «Ωστόσο, όλα έχουν μια γκέι ατμόσφαιρα».

Η Hebden Bridge, μια γραφική αγροτική πόλη που βρίσκεται ανάμεσα στο Μάντσεστερ και το Λιντς στην Upper Calder Valley, έχει χαρακτηριστεί ως «μποέμικος παράδεισος» για τα πολλά οικολογικά καταστήματα, τις χειροποίητες αγορές, τις γκαλερί και τα indie βιβλιοπωλεία της. Ο Stephen Emms στο BBC σημειώνει ότι η πόλη ήταν στη λίστα επιθυμιών του εδώ και χρόνια.

«Με αφορμή τα πρόσφατα γενέθλιά μου, αποφασίσαμε με τον σύντροφό μου να επισκεφτούμε την πόλη για να περπατήσουμε στα πλακόστρωτα δρομάκια της, να εξερευνήσουμε τα ποτάμια και τα κανάλια της, να σκαρφαλώσουμε στις δασωμένες πλαγιές και φυσικά να απολαύσουμε τη θέα από τη γέφυρα του 16ου αιώνα», προσθέτει.

Από τη δεκαετία του 1970, καλλιτέχνες και ακτιβιστές εγκαταστάθηκαν στην περιοχή λόγω της φτηνής στέγασης που προσέφεραν οι κλειστές βαμβακοβιομηχανίες.

Διαβάστε περισσότερα«Απαγορευμένο Χρήμα: Ο Κίνδυνος για την Εθνική Ασφάλεια από τα Βρετανικά Κόμματα»

Hebden Bridge / Photo: Wikimedia Commons

Η μεταποιητική κληρονομιά του Hebden Bridge

Αυτή η μικρή κοινότητα, με πληθυσμό περίπου 4.500 κατοίκων, είναι γνωστή ως «η λεσβιακή πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου», καθώς το 8,95% του πληθυσμού της αναγνωρίζεται ως ΛΟΑΤΚΙ+ στην τελευταία απογραφή.

«Ήμουν περίεργος να εξερευνήσω την queer ιστορία της “πόλης των παντελονιών”, που παραπέμπει στην μεταποιητική κληρονομιά του Hebden Bridge», αναφέρει ο Stephen Emms. «Ωστόσο, η μετάβαση από μια αγροτική πόλη μύλων σε ένα προπύργιο ανεκτικότητας ήταν λίγο ασαφής».

Η ανάπτυξη της κοινότητας ήταν τόσο σταθερή που στο γειτονικό Todmorden ξεκίνησε μια «μηνιαία γυναικεία ντίσκο».

Διαβάστε περισσότερα«Αργός Τουρισμός: Είναι η λύση για πιο αξέχαστες διακοπές;»

Το παιχνίδι της καλοσύνης είναι εξαιρετικό / Photo: Instagram

Καλλιτέχνες, ακτιβιστές και ο φεμινισμός της δεκαετίας του 1970

Στη δεκαετία του 1970, οι καλλιτέχνες και οι ακτιβιστές εγκαταστάθηκαν στην περιοχή λόγω των προσιτών τιμών στέγασης που προσέφεραν οι κλειστές βαμβακοβιομηχανίες.

«Ένας σημαντικός παράγοντας που συνέβαλε στη δημιουργία μιας αναπτυσσόμενης λεσβιακής κοινότητας ήταν η αυτονομιστική πτέρυγα του φεμινισμού της εποχής», δήλωσε ο Δρ Άντριου Μουρ, καθηγητής κινηματογραφικών σπουδών στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. «Αυτή η κουλτούρα συνδέθηκε με πειραματισμούς εναλλακτικής διαβίωσης και κομμουνών, ενώ υπήρξε και αντίσταση στον καπιταλισμό».

«Σύντομα, η φήμη διαδόθηκε και γυναίκες από περιοχές όπως το Bradford, το Leeds και το Burnley άρχισαν να επισκέπτονται την πόλη».

Διαβάστε περισσότερα«Επιδημία»... Γκαζάρισμα στο Ηνωμένο Βασίλειο

H γέφυρα του 16ου αιώνα / Photo: Wikimedia Commons

Η γυναικεία ντίσκο

Η Bev Manders, πρώην κάτοικος της πόλης, μετακόμισε εδώ τη δεκαετία του 1980. «Μέχρι το 1986, οι λεσβίες δεν ήταν ιδιαίτερα ορατές», είπε. Ωστόσο, η ανάπτυξη της κοινότητας υπήρξε τόσο δυναμική που στο γειτονικό Todmorden ξεκίνησε μια «μηνιαία γυναικεία ντίσκο».

«Η πρώτη εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1986 στο Cornholme Church Hall», δήλωσε η Manders. «Η συμμετοχή γυναικών ήταν αρκετή, γεγονός που μας έκανε πιο ορατές και ενθάρρυνε πολλές άλλες να βγουν από τη ντουλάπα».

Η ντίσκο μεταφερόταν σε διάφορους χώρους, πριν καταλήξει στο Todmorden Cricket Club, όπου συνεχίζει να πραγματοποιείται το δεύτερο Σάββατο του μήνα. «Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, γυναίκες από το Bradford, το Leeds, το Burnley και άλλες περιοχές άρχισαν να συμμετέχουν», πρόσθεσε.

Δείτε το βίντεο με εικόνες από το Hebden Bridge

Η δημιουργία του Lesbian Zone

Από το 1986 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Manders παρατήρησε μια «εισροή λεσβιών» στην πόλη. Ορισμένες είχαν μετακομίσει στην κοιλάδα λόγω φίλων που ζούσαν εκεί ή επειδή είχαν επισκεφθεί την περιοχή στο παρελθόν. Άλλες είχαν ακούσει για αυτό το «νέο» μέρος με τις λεσβίες. Εκτός από τη ντίσκο, υπήρχαν ομάδες συγγραφέων, λέσχες βιβλίου και χορωδίες, κάποιες από τις οποίες ήταν αποκλειστικά λεσβιακές.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ένα μηνιαίο φυλλάδιο με τίτλο Lesbian Zone άρχισε να κυκλοφορεί, διαθέσιμο μέσω συνδρομής ή σε επιλεγμένα μπαρ. Μέχρι το 2004, το Hebden Bridge είχε τον υψηλότερο αριθμό λεσβιών ανά κάτοικο στο Ηνωμένο Βασίλειο.

«Είχα επίγνωση του χαρακτηρισμού ‘λεσβία χίπισσα’»

Η Paton, ιδιοκτήτρια του μπαρ, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Calderdale, αλλά την τράβηξε το Hebden Bridge από νεαρή ηλικία. «Είχα επίγνωση του χαρακτηρισμού ‘λεσβία χίπισσα’», δήλωσε. «Αναζητούσα καταφύγιο ανάμεσα σε πιο ανοιχτόμυαλους ανθρώπους: καλλιτέχνες και ταξιδιώτες του νέου κύματος που ήταν ευχάριστοι σύντροφοι κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1970 και του 1980».

Ο Tim Whitehead, καλλιτεχνικός διευθυντής του Happy Valley Pride, θυμάται ότι επισκεπτόταν την πόλη τη δεκαετία του 1980 με την οικογένειά του. «Ενώ άλλες πόλεις του Γιορκσαϊρ έμοιαζαν με την κωμική σειρά του BBC Last Of The Summer Wine, στο Hebden Bridge έβλεπες ανθρώπους με καφτάνια να περιφέρονται», είπε. «Υπήρχε πάντα ένα μείγμα: χίπηδες, καλλιτέχνες και η λεσβιακή κοινότητα, μαζί με παραδοσιακούς κατοίκους του Γιορκσάιρ».

Hebden Bridge / Photo: Wikimedia Commons

Ακολουθώντας την εποχή

Η Lou Millichamp έφτασε στο Hebden το 1994 χωρίς να γνωρίζει κανέναν και άρχισε να διευθύνει το υπόγειο Nelson’s Wine Bar το 1997, που ιδρύθηκε από δύο ομοφυλόφιλους άνδρες και ήταν ένας από τους πρώτους ασφαλείς χώρους που υποδέχονταν τόσο λεσβίες όσο και γκέι άνδρες.

«Τη δεκαετία του ’90, όταν δούλευα εκεί», λέει η Manders, «τα βράδια της Παρασκευής γέμιζαν από λεσβίες και γκέι άνδρες από την κοιλάδα και τις γύρω περιοχές». Σήμερα, η Millichamp συνεχίζει να διευθύνει το Nelson’s σε συνεργασία με άλλες δύο γυναίκες. Το μπαρ έχει μετατραπεί σε vegan εστιατόριο με κεριά, προσφέροντας καινοτόμα πιάτα όπως «χτένια» από βασιλικό στρείδι με πουρέ από μπιζέλι καρύδας και τάρτα με ντομάτα, φιστίκι και σαφράν.

Hebden Bridge / Photo: Wikimedia Commons

Ένα φεστιβάλ απέναντι στην ομοφοβία

Παρά την ανοιχτότητα της κοινότητας, η ομοφοβία υπήρξε ο καταλύτης για τη δημιουργία του Happy Valley Pride. Το 2015, ένα ομοφοβικό γκράφιτι εμφανίστηκε στην πόλη, γεγονός που οδήγησε τον Whitehead να αναφέρει ότι μια ομάδα ντόπιων, με επικεφαλής τον Darren Spruce, το κατέβασε και κάλεσε την κοινότητα να το μετατρέψει σε ένα έργο τέχνης.

Έναν χρόνο αργότερα, το 2016, ο Spruce επικοινώνησε με τον Whitehead για να προγραμματίσουν δράσεις για ένα φεστιβάλ διάρκειας μιας εβδομάδας, και έτσι γεννήθηκε το Happy Valley Pride. Σήμερα, προσελκύει περισσότερους από 6.000 συμμετέχοντες κάθε χρόνο, προσφέροντας δωρεάν εκδηλώσεις, εργαστήρια, ομιλίες και χορούς. «Ελάχιστα πράγματα απαιτούν εισιτήριο και είναι μια γιορτή που δείχνει πόσο φυσιολογικό είναι να είσαι γκέι», δήλωσε η Paton. «Δεν προσπαθούμε να προσπεράσουμε τίποτα: θέλουμε απλώς οι άνθρωποι να σταματήσουν να εξισώνουν τη σεξουαλικότητά μας με τη σεξουαλική παρέκκλιση».

*Με στοιχεία από bbc.com | Αρχική Φωτό: PublicDomain