Ένας πρώην ναζί φύλακας, ο Reinhold Kulle, κατάφερε να ζήσει κρυφά στην Αμερική για σχεδόν τριάντα χρόνια, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη μιας προαστιακής κοινότητας, η οποία τον εκτιμούσε για τις «ευγενικές του πράξεις». Όμως, η αλήθεια για το παρελθόν του αποκαλύφθηκε πρόσφατα σε ένα νέο βιβλίο, το οποίο αποκαλύπτει τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Gross-Rosen, όπου 40.000 Εβραίοι έχασαν τη ζωή τους.
Η διπλή ζωή του Kulle στην Αμερική
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Kulle και η οικογένειά του μετανάστευσαν στην Αμερική, εκμεταλλευόμενοι τον νόμο για τους εκτοπισμένους του 1948. Στην αίτησή τους για βίζα, ο Kulle ψευδόταν, δηλώνοντας ότι δεν είχε καμία σχέση με ναζιστικές οργανώσεις. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Όουκ Παρκ του Σικάγο, όπου ο Kulle έγινε ένας αγαπητός επιστάτης γυμνασίου, γνωστός για τη φροντίδα του στο σχολείο.
Η αποκάλυψη του παρελθόντος του
Η αλήθεια για το ναζιστικό παρελθόν του Kulle ήρθε στο φως το 1979, όταν το Γραφείο Ειδικών Ερευνών των ΗΠΑ άρχισε να ερευνά τις διαδικασίες απέλασης Γερμανών που ζούσαν στην Αμερική. Ο Kulle παραδέχτηκε ότι είχε πει ψέματα στην αίτησή του για βίζα, γεγονός που οδήγησε στην έναρξη διαδικασίας απέλασης. Η αποκάλυψη αυτή προκάλεσε διχασμό στην κοινότητα του Όουκ Παρκ, με πολλούς κατοίκους να τον υπερασπίζονται και να τον θεωρούν θύμα «διωγμού».
Η υποστήριξη από την κοινότητα
Εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι πολλοί κάτοικοι του Όουκ Παρκ έστειλαν επιστολές υποστήριξης στην τοπική εφημερίδα, χαρακτηρίζοντας τον Kulle «στοργικό παππού» και υποστηρίζοντας ότι «όλοι είμαστε άνθρωποι». Μάλιστα, διοργάνωσαν και ένα αποχαιρετιστήριο πάρτι προς τιμήν του όταν απελάθηκε στη Γερμανία, το οποίο η τοπική εφημερίδα αποκάλεσε «βασιλικό αποχαιρετισμό».
Η φρίκη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης
Η ιστορία του Kulle περιγράφεται λεπτομερώς στο βιβλίο «Our Nazi: An American Suburb’s Encounter with Evil» του Michael Soffer. Ο Kulle, μέλος της Χιτλερικής Νεολαίας, υπηρέτησε στη διαβόητη Waffen-SS και εργάστηκε στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας Gross-Rosen, όπου οι κρατούμενοι υπέφεραν από απάνθρωπες συνθήκες. Εκεί, οι εκτελέσεις για μικροπαραβάσεις ήταν συχνές, και οι φρουροί, συμπεριλαμβανομένου του Kulle, είχαν εντολές να πυροβολούν όποιον προσπαθούσε να δραπετεύσει.
Η ζωή του μετά την απέλαση
Ο Kulle απελάθηκε το 1987 στη Δυτική Γερμανία, όπου εγκαταστάθηκε με συγγενείς του. Ζούσε από τη σύνταξή του μέχρι το θάνατό του το 2006. Παρά το ναζιστικό του παρελθόν, δεν αντιμετώπισε διώξεις στη Γερμανία, γεγονός που σημαίνει ότι έζησε ελεύθερος μέχρι το τέλος της ζωής του.
Η αντίθεση στην κοινότητα
Η κοινότητα του Όουκ Παρκ, που θεωρείται ανεκτική και ποικιλόμορφη, βρέθηκε σε κατάσταση σοκ μπροστά στην υποστήριξη που έλαβε ο Kulle. Οι κάτοικοι διχάστηκαν, με κάποιους να τον θεωρούν έναν καλό άνθρωπο και άλλους να φοβούνται την αλήθεια για το παρελθόν του. Μια μαθήτρια του σχολείου, η Kari Juel, δήλωσε ότι ο Kulle ήταν «ένας πολύ ευγενικός και φιλικός άνθρωπος», ενώ άλλοι τον θεωρούσαν υπεύθυνο για τις φρικαλεότητες του ναζιστικού καθεστώτος.
Η περίπτωση του Reinhold Kulle αναδεικνύει τις σύνθετες σχέσεις που μπορούν να αναπτυχθούν σε μια κοινότητα, καθώς και την προκλητική φύση της μνήμης και της ιστορίας.
