Η ιστορία της τρίχρονης Χανάν και της 22 μηνών αδελφής της Μισκ είναι μία από τις πολλές που καταγράφουν τη φρίκη που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα, η οποία έχει υποστεί σφοδρούς βομβαρδισμούς για 15 μήνες. Αυτή η οικογένεια αντικατοπτρίζει τη σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στον πολιορκημένο θύλακα.
Η μητέρα των δύο κοριτσιών, Σάιμα, σκοτώθηκε όταν το Ισραήλ βομβάρδισε το σπίτι τους στην Ντεΐρ αλ Μπάλα. Τα κορίτσια υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς, με αποτέλεσμα να ακρωτηριαστούν τα πόδια τους.
Το Al Jazeera αποκαλύπτει την ιστορία της οικογένειας Ντακί, αποκαλύπτοντας την αλήθεια πίσω από τους σοκαριστικούς αριθμούς των θυμάτων.
Χωρίς απαντήσεις
Η Χανάν αλ Ντακί, τριών ετών, περνάει τις μέρες της στο νοσοκομείο μαζί με τη μικρότερη αδελφή της, Μισκ, κάνοντας ερωτήσεις που κανείς δεν μπορεί να απαντήσει.
«Πού είναι η μαμά;» ρωτάει η Χανάν.
«Πού πήγαν τα πόδια μου;» προσθέτει η Μισκ.
Τα κορίτσια νοσηλεύονται στο νοσοκομείο εδώ και τέσσερις μήνες, από τη στιγμή που μεταφέρθηκαν εκεί, αιμόφυρτα από τον βομβαρδισμό, και έχουν υποβληθεί σε ακρωτηριασμούς.
Η θεία τους, Σέφα αλ Ντακί, 28 ετών, είναι κοντά τους, αλλά δεν ξέρει πώς να απαντήσει στις ερωτήσεις τους.
Παγιδευμένες σε έναν εφιάλτη
Το πρωί της 2ας Σεπτεμβρίου, η Σάιμα αλ Ντακί ξύπνησε νωρίς για να πάει τις κόρες της, Χανάν και Μισκ, να κάνουν το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας, το οποίο χορηγούνταν εν μέσω του πολέμου στη Γάζα. Μόλις ολοκλήρωσαν το μεσημεριανό τους φαγητό, το Ισραήλ βομβάρδισε το σπίτι τους.
Η 25χρονη Σάιμα σκοτώθηκε, ενώ ο σύζυγός της, Μοχάμεντ, τραυματίστηκε σοβαρά. Τα πόδια των κοριτσιών καταστράφηκαν.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα της Χανάν όταν έφερα την κόρη μου Χάλα. Η Χανάν κοίταζε τα πόδια της Χάλα και μετά τα δικά της ακρωτηριασμένα πόδια, μπερδεμένη».
Η Χανάν υπέστη σοβαρούς τραυματισμούς, χάνοντας και τα δύο της πόδια, ενώ η Μισκ ακρωτηριάστηκε στο αριστερό της πόδι. Ο πατέρας τους νοσηλευόταν στην εντατική για δύο εβδομάδες λόγω εγκεφαλικής αιμορραγίας και άλλων τραυμάτων.
Ανεπαρκής περίθαλψη
Στο νοσοκομείο, το προσωπικό εργάζεται σκληρά για να φροντίσει τους πολλούς τραυματίες, χωρίς να έχει τον απαραίτητο εξοπλισμό. Οι συνθήκες είναι δύσκολες και η ψυχολογική υποστήριξη στα κορίτσια είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Η Σέφα, μητέρα τριών παιδιών, κάνει βάρδιες στο νοσοκομείο για να φροντίσει τις ανιψιές της. Ο θείος τους, Αχμέντ, 29 ετών, προσπαθεί να τις διασκεδάσει, παίζοντας μαζί τους και βγάζοντας τις από το δωμάτιο για να δουν το υπόλοιπο νοσοκομείο.
«Κανείς από εμάς δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια μητέρα», λέει η Σέφα με δάκρυα στα μάτια. «Η Χανάν κοιτάζει τα πόδια της Χάλα και μετά τα δικά της, μπερδεμένη και λυπημένη».
Επειδή τα κορίτσια βρίσκονται σε φάση ταχείας ανάπτυξης, παρακολουθούνται συνεχώς για την επιμήκυνση των οστών τους. Η φυσιοθεραπεία που τους παρέχεται είναι ανεπαρκής και δεν γίνεται όσο συχνά χρειάζεται.
Η χαμένη ελπίδα
Η Σάιμα, προτού χάσει τη ζωή της, προσπαθούσε να προστατεύσει τις κόρες της από τη πολιομυελίτιδα, ενθαρρύνοντας άλλες μητέρες να εμβολιάσουν τα παιδιά τους. «Φοβόμασταν για την ασφάλεια των παιδιών μας, αλλά ποιο είναι το νόημα αν τα εμβόλια δεν τα προστατεύουν από τους βομβαρδισμούς;» αναρωτιέται η Σέφα.
Η Χανάν και η Μισκ δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τη θεραπεία τους στη Γάζα, καθώς το Ισραήλ έχει καταστρέψει τον τομέα της υγείας. Τα ονόματά τους έχουν μπει σε μια λίστα για να βγουν από τη Γάζα, αλλά η έγκριση για την αναχώρησή τους δεν έχει δοθεί.
«Περιμένουμε πάνω από τρεις μήνες. Είναι απλώς μικρά κορίτσια που χρειάζονται απεγνωσμένα προσθετικά μέλη. Η ψυχική τους κατάσταση επιδεινώνεται», λέει η Σέφα.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ο αριθμός των ακρωτηριασμένων παιδιών ανά κάτοικο στη Γάζα είναι ο μεγαλύτερος παγκοσμίως. Πολλά από αυτά τα παιδιά υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις χωρίς αναισθησία, λόγω της έλλειψης βασικών υγειονομικών πόρων.
Οι θάνατοι στη Γάζα έχουν ξεπεράσει τις 45.000, εκ των οποίων οι 18.000 είναι παιδιά, με περισσότερους από 107.000 τραυματίες.
Πηγή: Al Jazeera
