Πρόσφατα, ανώτεροι αξιωματούχοι από τις Ηνωμένες Πολιτείες δήλωσαν ότι έχουν καθορίσει ορισμένα όρια σχετικά με τις επιθέσεις της Ουκρανίας στη Ρωσία, προκειμένου να αποφευχθεί η εντύπωση ότι οι ΗΠΑ είναι σε ανοιχτή σύγκρουση με τη Ρωσία. Ωστόσο, οι τελευταίες εξελίξεις περιορίζουν αυτά τα περιθώρια.
Σημειώνεται ότι την περασμένη Τετάρτη, 11 Σεπτεμβρίου, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν άφησε να εννοηθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να άρουν τους περιορισμούς που είχαν επιβληθεί στην Ουκρανία. Είπε ότι η κυβέρνησή του «εργάζεται» ώστε το Κίεβο να μπορεί να επιτεθεί σε ρωσικούς στόχους με αμερικανικά όπλα μακράς εμβέλειας, όπως οι γνωστοί πύραυλοι ATACMS.
Οι ATACMS είναι υπερηχητικοί πύραυλοι με καθοδήγηση GPS και εμβέλεια άνω των 300 χιλιομέτρων, που είναι περίπου η απόσταση από τη Λαμία στη Θεσσαλονίκη. Αν και δεν μπορούν να φτάσουν τη Μόσχα, θα μπορούσαν να πλήξουν ρωσικές πόλεις όπως η Κουρσκ, η Βορονέζ και η Ροστόφ.
Το ζήτημα, όμως, δεν είναι μόνο η εμβέλεια των πυραύλων. Ο πρώην αρχισυντάκτης και αναλυτής των Financial Times και The Weekly Standard, Κρίστοφερ Κάλντγουελ, επισημαίνει ότι η χρήση των ATACMS θα μπορούσε να θεωρηθεί ως άμεση συμμετοχή των ΗΠΑ στον πόλεμο, χαρακτηρίζοντάς την «μια απερίσκεπτη κίνηση που θα οδηγούσε σε ανοιχτό πόλεμο».
«Ένα πλήγμα από ATACMS δεν είναι απλώς ηθική ή υλική υποστήριξη για έναν φίλο, ο οποίος μπορεί να έχει δίκιο ή άδικο για τον πόλεμο»
Ο Κάλντγουελ εξηγεί ότι η θανατηφόρα ικανότητα των ATACMS προέρχεται όχι μόνο από την ταχύτητά τους αλλά και από την ακριβή στόχευση μέσω GPS. Αυτό το σύστημα ελέγχεται αποκλειστικά από τις ΗΠΑ και βασίζεται σε δορυφόρους που συνεργάζονται σε πραγματικό χρόνο με τον αμερικανικό στρατό.
Αν και η κυβέρνηση Μπάιντεν προσπαθεί να καθησυχάσει ότι οι Ουκρανοί θα πρέπει πρώτα να υποβάλουν μια λίστα με στόχους για έγκριση, ο Κάλντγουελ επισημαίνει ότι οι επιθέσεις δεν μπορούν να γίνουν χωρίς αμερικανική συμμετοχή.
«Ένα πλήγμα από ATACMS δεν είναι απλώς ηθική ή υλική υποστήριξη για έναν φίλο, αλλά μια αναμφισβήτητη πράξη πολέμου με την υπογραφή των ΗΠΑ» προσθέτει.
Ο Κάλντγουελ θεωρεί ότι οι ΗΠΑ ενδέχεται να αντιμετωπίσουν ήπια αντίδραση από τον Πούτιν σε σύγκριση με τις δυνατότητες που έχει η Ρωσία να απαντήσει.
«Η Ρωσία διαθέτει περισσότερες πυρηνικές κεφαλές από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ. Ο Πούτιν έχει προσπαθήσει να υπενθυμίσει σε όσους πλήττουν τους στρατιώτες του αυτό το γεγονός καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Ωστόσο, οι αναλυτές της εξωτερικής πολιτικής στην Ουάσιγκτον πιστεύουν ότι ο Πούτιν «μπλοφάρει»» λέει ο Κάλντγουελ.
«Ίσως να έχουν δίκιο» προσθέτει, αλλά για εκείνον μια πυρηνική σύγκρουση δεν είναι το μόνο κακό αποτέλεσμα που θα μπορούσε να προκύψει από μια τέτοια απερίσκεπτη στρατιωτική κίνηση.
Αυτό που τον ανησυχεί περισσότερο είναι το γεγονός ότι, ενώ ο Τζο Μπάιντεν έχει αμφισβητηθεί για την ικανότητά του να εκτελεί τα προεδρικά του καθήκοντα, αναρωτιέται ποιος παίρνει αυτές τις κρίσιμες αποφάσεις που κλιμακώνουν τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας και φέρνουν τις ΗΠΑ πιο κοντά σε μια ενεργή εμπλοκή.
