Οι νεκροί με τους νεκρούς και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς… Αυτό δεν ισχύει παντού. Ναι, το διαβάσατε σωστά.
Σε κάποια μέρη του κόσμου, οι νεκροί φαίνεται να «ζουν» περισσότερο.
Πριν την ταφή, οι νεκροί… είναι ανάμεσα στους ζωντανούς
Στο νότιο τμήμα του ινδονησιακού νησιού Σουλαουέζι, οι νεκροί δεν αναπαύονται ποτέ. Αυτό δεν προκαλεί αναστάτωση στους κατοίκους – στην πραγματικότητα, είναι συνηθισμένο οι νεκροί να παραμένουν για χρόνια στην παρέα των αγαπημένων τους!
Όταν κάποιος αγαπημένος τους πεθαίνει, δεν οργανώνουν αμέσως την κηδεία. Αντιθέτως, το σώμα παραμένει στο σπίτι για αρκετό καιρό, παρέα με τους οικείους του.
Για να αποτρέψουν την αποσύνθεση του σώματος, οι οικογένειες κάνουν ενέσεις με φορμαλδεΰδη, μετατρέποντας έτσι τον νεκρό σε μούμια. Αυτό τους βοηθά να διαχειριστούν την απώλεια και να την ξεπεράσουν σταδιακά.
Και έπειτα έρχεται η εκταφή
Μετά την ταφή, κάθε τρία χρόνια, πραγματοποιείται η εκταφή του νεκρού.
Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως φεστιβάλ Ma’nene, που σημαίνει «Τελετή καθαρισμού των νεκρών» και έχει μακρά παράδοση που ξεπερνά τον έναν αιώνα. Οι κάτοικοι ανοίγουν τα φέρετρα και καθαρίζουν τους αγαπημένους τους.
Στη συνέχεια, τους ντύνουν με καθαρά και νέα ρούχα και βγάζουν φωτογραφίες όλοι μαζί. Μετά, επιδιορθώνουν ή αντικαθιστούν τα φέρετρα για να διασφαλίσουν ότι τα σώματα των νεκρών δεν θα αποσυντίθενται.
Αν και η τελετή μπορεί να φαίνεται τρομακτική, οι κάτοικοι θεωρούν ότι πρόκειται για ένα φεστιβάλ που γιορτάζει τη ζωή.
Αυτό το φεστιβάλ πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στο νησί Σουλαουέζι.
Δείτε φωτογραφίες:
