Η πρόσφατη δολοφονία του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, από την κυβέρνηση του Ισραήλ έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και προβληματισμούς. Η ισραηλινή κυβέρνηση πανηγυρίζει, υποστηρίζοντας ότι με αυτή την ενέργεια στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στους «εχθρούς του Ισραήλ» και προσδοκά να περιορίσει τις επιθέσεις της Χεζμπολάχ στο βόρειο Ισραήλ. Αυτό, σύμφωνα με την κυβέρνηση, θα επιτρέψει στις στρατιωτικές δυνάμεις να επικεντρωθούν στις επιχειρήσεις στη Γάζα.
Ωστόσο, η στρατηγική αυτή, που περιλαμβάνει μαζικούς βομβαρδισμούς σε κατοικημένες περιοχές, εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα και τις συνέπειές της. Είναι αβέβαιο αν η δολοφονία του Νασράλα θα οδηγήσει σε υποχώρηση της Χεζμπολάχ ή αν θα ενισχύσει την αντίσταση, καθώς οι βομβαρδισμοί στο Λίβανο από την ισραηλινή αεροπορία μπορεί να προκαλέσουν αντίθετα αποτελέσματα.
Η κατάσταση στη Γάζα είναι ήδη δραματική, με πάνω από 40.000 θύματα, κυρίως αμάχους, και εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους εκτοπισμένους. Η κλιμάκωση της βίας στη Δυτική Όχθη προσθέτει στην ήδη τεταμένη κατάσταση και καθιστά δύσκολη οποιαδήποτε συζήτηση για κατάπαυση πυρός. Η συνέχιση των στρατιωτικών επιχειρήσεων από το Ισραήλ ενδέχεται να οδηγήσει σε ακόμη περισσότερα θύματα και ανθρωπιστική κρίση.
Επιπλέον, η δολοφονία ηγετών όπως ο Νασράλα και ο Ισμαήλ Χανίγια της Χαμάς απομακρύνει τις πιθανότητες για μια ειρηνική διαδικασία, καθώς η Ιερουσαλήμ φαίνεται να επιλέγει τη στρατιωτική λύση αντί της διπλωματίας. Η ιστορία δείχνει ότι οι ένοπλες οργανώσεις δεν αποδυναμώνονται απλώς με την εξόντωση των ηγετών τους, και η αντίσταση μπορεί να ενισχυθεί από την οργή που προκαλούν οι επιθέσεις.
Επιπλέον, η υποστήριξη των Χούθι προς την Παλαιστίνη μέσω επιθέσεων σε ισραηλινά συμφέροντα και η πιθανότητα ενεργοποίησης του Ιράν σε περίπτωση κλιμάκωσης της σύγκρουσης, προσθέτουν μια ακόμη διάσταση στην κατάσταση. Η στρατηγική του Ιράν να μην απαντά άμεσα στα πλήγματα που δέχονται οι δυνάμεις του δεν είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μια ευρύτερη στρατιωτική σύγκρουση.
Η δολοφονία του Νασράλα μπορεί να ενισχύσει τη δημοτικότητα του Νετανιάχου στο εσωτερικό του Ισραήλ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι πολίτες υποστηρίζουν μια μακροπρόθεσμη πολιτική στρατηγική. Αντιθέτως, η αποδοχή της βίας ως πολιτική μέθοδος μπορεί να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση και διχόνοια στην ισραηλινή κοινωνία.
Τελικά, όλα δείχνουν ότι η δολοφονία του Νασράλα θα επιφέρει περισσότερη κλιμάκωση στη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, παρά την ελπίδα για ηρεμία. Η έλλειψη πραγματικής καταδίκης από τις δυτικές δυνάμεις για τις ισραηλινές ενέργειες μπορεί να ερμηνευθεί ως στήριξη, καθιστώντας τις συνυπεύθυνες για τη συνέχιση της βίας και του αίματος στην περιοχή. Η ισραηλινή κυβέρνηση φαίνεται να προχωρά σε σημαντικές αποφάσεις χωρίς προηγούμενη συνεννόηση, υπολογίζοντας ότι οι διεθνείς αντιδράσεις θα είναι περιορισμένες.
