Ο δρ. Γιώργος Γεωργαλής, καθηγητής στο Ινστιτούτο Συστηματικής και Εξέλιξης των Ζώων της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών στην Κρακοβία, ανακάλυψε ένα νέο είδος σαύρας που έζησε στην Τυνησία πριν από περίπου πενήντα εκατομμύρια χρόνια, τον «τεραστιοδοντόσαυρο».
Η ανακάλυψη έγινε κατά τη μελέτη απολιθωμάτων που φυλάσσονται στο Εθνικό Γραφείο Ορυχείων της Τυνησίας στην Τύνιδα, όπου ο δρ. Γεωργαλής και η διεθνής ομάδα του εξερευνούν τις συλλογές. «Έδωσα το όνομα τεραστιοδοντόσαυρος (Terastiodontosaurus marcelosanchezi) στο νέο ζώο για να τονίσω τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, κυρίως το μέγεθος και το σχήμα των δοντιών του», δήλωσε ο ερευνητής στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ο δρ. Γιώργος Γεωργαλής και οι συνεργάτες του εξέτασαν τις σιαγόνες του ερπετού.
Σαύρα χωρίς πόδια
Ο τεραστιοδοντόσαυρος ανήκει σε μια ομάδα σαυρών που ονομάζονται αμφίσβαινες. Αυτές οι σαύρες είναι κυρίως άποδες και ζουν για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους σε λαγούμια, εμφανιζόμενες σπάνια στην επιφάνεια. Σήμερα, οι αμφίσβαινες βρίσκονται στην Αμερική, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, ενώ στην Ευρώπη περιορίζονται κυρίως στην Ιβηρική χερσόνησο και σε ορισμένα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Τα απολιθωμένα σαγόνια του τεραστιοδοντόσαυρου είναι εντυπωσιακά μεγαλύτερα από οποιαδήποτε άλλη αμφίσβαινα, υποδεικνύοντας ότι το ζώο αυτό ξεπερνούσε το ένα μέτρο σε μήκος, καθιστώντας το τον μεγαλύτερο εκπρόσωπο αυτής της ομάδας. Πιθανότατα, το μέγεθός του σχετίζεται με τις υψηλές θερμοκρασίες της εποχής του, οι οποίες ευνοούσαν τα ερπετά.
Εκτός από το εντυπωσιακό μέγεθος, ο τεραστιοδοντόσαυρος ξεχωρίζει για τα ασυνήθιστα δόντια του. Ένα δόντι στην άνω και κάτω σιαγόνα είναι εξαιρετικά μεγάλο σε σχέση με τα υπόλοιπα, προσφέροντας του μια πανίσχυρη δαγκάνα που του επέτρεπε να συνθλίβει μεγάλα σαλιγκάρια και άλλα ασπόνδυλα. «Το ένα δόντι στην άνω και κάτω σιαγόνα είναι πραγματικά τεράστιο σε μήκος, όχι σε ύψος, και είναι πολύ πεπλατυσμένο, ξεχωρίζοντας από όλα τα υπόλοιπα δόντια», σημείωσε ο δρ. Γεωργαλής.
Σε αντίθεση με τις σημερινές αμφίσβαινες, ο τεραστιοδοντόσαυρος θεωρείται ότι ζούσε στην επιφάνεια της γης, προσφέροντας πολύτιμα στοιχεία για την εξέλιξη και την ποικιλία των αμφίσβαινων, μιας μυστηριώδους ομάδας σαυρών που ζουν κυρίως κάτω από το έδαφος. Αυτή η ανακάλυψη έχει ιδιαίτερη σημασία και για την κατανόηση της σημερινής αμφίσβαινας, όπως το είδος Blanusstrauchi, που βρίσκεται σε ελληνικά νησιά όπως η Ρόδος, η Σύμη, η Κως, η Λέρος, η Κάλυμνος, το Καστελόριζο, οι Φούρνοι και η Σάμος.
Η έρευνα του δρ. Γεωργαλή δημοσιεύεται στο Zoological Journal of the Linnean Society.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
