Αν και μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί κάποιο αποδεικτικό στοιχείο για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής στο διάστημα, οι επιστήμονες φαίνεται να έχουν βρει έναν νέο τρόπο να εξετάσουν αν κάποιοι πλανήτες μπορεί να φιλοξενούν ζωή.

Μια πρόσφατη μελέτη υποδεικνύει ότι η παρουσία αερίων του θερμοκηπίου, όπως αυτά που εκπέμπονται στη Γη, μπορεί να σημαίνει ότι ένας πλανήτης έχει υποστεί τεχνητές αλλαγές ή έχει διαμορφωθεί από κάποιο πολιτισμό.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Ρίβερσαϊντ (UCR) ανακάλυψαν ότι αέρια όπως το μεθάνιο, το αιθάνιο και το προπάνιο, σε συνδυασμό με αέρια από άζωτο και φθόριο ή θείο και φθόριο, θα μπορούσαν να υποδηλώνουν την ύπαρξη μορφών ζωής που χρησιμοποιούν τεχνολογία, καθώς αυτά τα αέρια παράγονται κατά τη διάρκεια βιομηχανικών διαδικασιών.

Οι επιστήμονες πραγματοποίησαν προσομοιώσεις ενός υποθετικού πλανήτη και διαπίστωσαν ότι το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST) της NASA έχει τη δυνατότητα να ανιχνεύει αυτά τα αέρια με ευκολία, όπως ακριβώς ανιχνεύει το όζον στη Γη.

Ο αστροβιολόγος Edward Schwieterman από το UCR, που είναι ο κύριος συγγραφέας της μελέτης, ανέφερε: «Για εμάς, αυτά τα αέρια μπορεί να είναι ανησυχητικά, καθώς δεν επιθυμούμε να αυξήσουμε τη θερμοκρασία. Ωστόσο, θα μπορούσαν να είναι θετικά για έναν πολιτισμό που προσπαθεί να προλάβει μια επερχόμενη εποχή παγετώνων ή να διαμορφώσει έναν πλανήτη που αλλιώς δεν θα ήταν κατοικήσιμος, όπως έχουν προτείνει οι άνθρωποι για τον Άρη.»

Τα πέντε αέρια που προτάθηκαν από τους ερευνητές είναι γνωστά για τη χρήση τους στη Γη σε βιομηχανικές εφαρμογές, όπως η παραγωγή τσιπ υπολογιστών.

Η ομάδα επέλεξε να προσομοιώσει έναν πλανήτη στο σύστημα TRAPPIST-1, καθώς είναι ένα από τα πιο μελετημένα πλανητικά συστήματα. Χρησιμοποίησαν το Planetary Spectrum Generator (PSG), ένα μοντέλο που έχει σχεδιαστεί για να αναλύει και να ανακτά δεδομένα σχετικά με την ατμόσφαιρα και την επιφάνεια ενός πλανήτη.

Κατά τη διάρκεια των προσομοιώσεων για τα πέντε αέρια στον υποθετικό πλανήτη, οι ερευνητές υπολόγισαν πόσες παρατηρήσεις θα χρειαζόταν το JWST για να τα εντοπίσει, χρησιμοποιώντας το μέσο υπέρυθρο όργανό του (MIRI), το οποίο παρακολουθεί μήκη κύματος από 5 έως 12 μικρόμετρα.

Το MIRI διαθέτει τόσο κάμερα όσο και φασματογράφο, που διαχωρίζει το εισερχόμενο φως με βάση τη συχνότητά του και καταγράφει το φάσμα που προκύπτει. Επίσης, έχει ευαίσθητους ανιχνευτές που του επιτρέπουν να ανιχνεύει το μετατοπισμένο προς το ερυθρό φως από μακρινά αντικείμενα όπως γαλαξίες, νεοσχηματιζόμενους αστέρες και αμυδρά ορατές κομήτες, καθώς και αντικείμενα από τη ζώνη Kuiper.

Η μελέτη κατέδειξε ότι το JWST μπορεί να εντοπίσει τα αέρια του θερμοκηπίου με ευκολία, όπως θα μπορούσε να εντοπίσει το όζον στη Γη.

Επιπλέον, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το JWST μπορεί να ανιχνεύσει αυτά τα αέρια με μόλις πέντε διελεύσεις, αν οι συγκεντρώσεις τους είναι υψηλές, όπως 100 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm).

Ένα ακόμα πλεονέκτημα της αναζήτησης αυτών των αερίων είναι ότι έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής και θα παρέμεναν σε μια ατμόσφαιρα παρόμοια με αυτή της Γης για έως και 50.000 χρόνια.