Η γυμναστική, όπως μας είπαν, μπορεί να προκαλέσει καρδιακή προσβολή. Αν και αυτό ακούγεται τρομακτικό, δεν ανησύχησε τη Λίλι. Οι άνθρωποι με ανορεξία είναι αποφασισμένοι. Ενώ εγώ άφησα τη δουλειά μου για να φροντίσω τη Λίλι στο σπίτι, πρέπει να πήγα να πάρω τον γιο μου από το σχολείο, καθώς τότε ήμουν μόνη μητέρα. Αργότερα μάθαμε ότι όταν διακινδύνευα να βγω έξω δύο φορές τη μέρα, η Λίλι έτρεχε κρυφά στις σκάλες του σπιτιού μας. Μας συμβούλεψαν ότι ήταν καλύτερο να κρατήσουμε τη Λίλι στο σπίτι της παρά να τη βάλουμε σε μια μονάδα αντιμετώπισης διατροφικών διαταραχών, όπου μπορεί να μάθει νέες επιβλαβείς συνήθειες από τους άλλους.
Στη διάρκεια της επόμενης χρονιάς, κατά τη διάρκεια των συνεδριών οικογενειακής συμβουλευτικής, ανακαλύψαμε ότι η Λίλι χρησιμοποιούσε την υπέρβαση της γυμναστικής ως τρόπο να χάσει βάρος. Περιοριζόταν σε θερμίδες και μερικές φορές έκανε και κάθαρση. Αισθανόταν πάντα ότι ήταν “μεγαλύτερη” από τα άλλα κορίτσια, αν και δεν ήταν υπέρβαρη.
Η ανορεξία είναι μια σοβαρή ψυχική ασθένεια που πολλές φορές δεν έχει συγκεκριμένο λόγο για την εμφάνισή της. Μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, όπως η επιθυμία για έλεγχο της ζωής και ο ανταγωνισμός. Απαιτεί επαγγελματική θεραπεία από την αρχή.
Κατά τη διάρκεια όλων αυτών, η Λίλι ήταν σε κατάσταση απόλυτης ανορεξίας. Αντιμετωπίζαμε πολλές προκλήσεις για να τη βοηθήσουμε να ξεπεράσει αυτή την περίοδο δυσκολιών.
Μετά από πολλή προσπάθεια και ένα πολυχρόνιο ταξίδι, η Λίλι βρέθηκε να νοσηλεύεται σε μια ιδιωτική κλινική και επιτέλους άρχισε να αναρρώσει. Ήταν μια μεγάλη δοκιμασία για εμάς όλους, αλλά τελικά βρήκαμε τον δρόμο για την επούλωση.
